ล้มหมอนนอนเสื่อ หมายถึง ก. ป่วยจนต้องนอนรักษาตัว เช่น เขาล้มหมอนนอนเสื่อเสียหลายวัน.
ก. ตายจากไปแล้ว, หายหน้าไปนานจนทำให้คิดว่าตายไปแล้ว.
ดู ราชพฤกษ์.
[ละ–] น. แมลงหวี่. (ข. มมาจ ว่า ตัวชีผ้าขาว).
[ลัน–] (กลอน) ว. เป็นทุกข์ถึง, เศร้าโศก, ครํ่าครวญ. (ดู ละลุง ๑).
[ละละ–] น. หญิงที่น่าเอ็นดู, ผู้หญิง. (ป., ส.).
[ละ–] น. นลาฏ, หน้าผาก. (ป., ส.).
[ละ–] ว. น่ารัก, น่าเอ็นดู, น่าชื่นชม, สวย, งาม, ละมุนละม่อม. (ส.).